Vorig weekend, 11-13 september, hebben een aantal mannen van de toer-afdeling een 3-daagse van Limburg gereden en achtereenvolgens de Volta Limburg Classic, de Amstel Gold Race en als laatste de Steven Rooks Challenge gereden. Een pittig weekend dus voor deze mannen. Hieronder volgt het verslag van de 3-daagse.
Vrijdag 11 September 2020
Auto 1: Dick Jansema, Martin Douma en Jan Oldenburger
Auto 2: Aaltjo Scholtens, Evert Smeenge en Jan Tammeling
Auto 3: Be Eikens
Vertrek is om 08:30 uur vanuit Veendam. Tussen Apeldoorn en Arnhem nemen we even een koffiebreak bij wegrestaurant Mendel. Ontzettend coronaproof. Nog een paar uur rijden en rond 13:15 uur zijn we bij het Reijmerhofke in Reijmerstok. Inchecken, omkleden en fietsen. We gaan de Volta Limburg Classic rijden en wel de 65 km versie. In Terlinden pakken we de route op. Via De Piemert gaat het naar Slenaken. Hier begint de Loorberg (max. 13.7%). Een goede warming up. Via een groot aantal minder aansprekende klimmetjes komen aan in Eijsden. Tijd voor een koffiestop bij Cafe De Greune Mert. Voldaan gaan we weer verder. Bij Cadier en Keer wacht ons de St. Antoniusbank (max. 9%) direkt gevolgd door Groeve ’t Rooth (max. 10%). Bij Margraten rest nog de Trichterweg (niet steil, wel lang 1.7 km). Nog een klein stukje en we zijn weer binnen. Tenminste dat dachten we. Bij Banholt zijn we Martin kwijt. Hij was ons uit het oog verloren en was daarom rechtstreeks naar Reijmerstok gereden. Wij besluiten dit ook te doen. Na 69 km en 3 uur inspanning zijn we weer terug. Nadat iedereen gedouched is gaan we naar Margraten om te eten bij Wokparadijs De Kroon. Tijdens het eten sluit dan ook Be aan bij de groep. Terug in het B&B nog even wat nakletsen en dan is het bedtijd.
Zaterdag 12 September 2020
De wekker gaat om 07:00 uur. Half 8 staat het ontbijt klaar en dat is dik voor mekaar. We gaan vandaag de Toerversie van de Amstel Gold Race rijden. (Een route van 150 km). We vertrekken om kwart voor 9. Na ongeveer 2 km gaat het mis. Een wieltje van Be z’n derailleur schiet los en valt in onderdelen op de weg. De mannen met goede ogen gaan zoeken en vinden het wieltje maar niet het boutje. Dus met de telefoon op zoek naar een geschikte fietsenmaker in de buurt. Uiteindelijk blijkt het Belgisch Rijwielhuis in Valkenburg ons te kunnen helpen. Jan T. haalt de auto op en samen met Be en de 2 fietsen gaan zij op weg. Wij gaan op de fiets ook naar Valkenburg en treffen de mannen daar. De fiets is bijna klaar. De eigenaar van de zaak blijkt een man van 84 jaar oud te zijn. Een echte liefhebber dus. Als de reparatie is afgerond gaan we met z’n allen verder. De auto laten we hier staan en wordt later opgehaald. Vanuit Valkenburg gaat het gelijk De Cauberg op (max. 12%). Boven aangekomen besluiten om eerst maar even een koffie-break te nemen. Dit doen we in Berg en Terblijt bij Brasserie Van Alles Get (koffie met een taartje). We gaan weer op stap en na 10 minuten doemt de Bemelerberg op. Een mooie klim. Via de Heiweg gaat het naar St. Geertruid. Daarna volgt de Grensheuvel om uiteindelijk in Reijmerstok te eindigen. Hier word besloten om te gaan lunchen bij Eathoes A Gen Ing. Het wordt een heerlijke uitsmijter. Hierna zit de moed er weer goed in. We gaan nog maar een stukje fietsen. Er liefhebbers voor de Keutenberg We gaan via de Loorberg en de Koning van Spanje naar Gulpen. Via de Daalhemmerweg komen we in Valkenburg aan. Dan gaat het naar Schin op Geul. Hier zien we het bordje Keutenberg. Iedereen zet zich schrap en dan gaat het los (max. 23%). Het 1e stukje even doorbijten en dan gaat het wat makkelijker. Iedereen bereikt fietsend de top. Hierna fietsen we rustig terug naar Reijmerstok. 110 km op de teller en 4 ½ uur gefietst. Onderweg draaien Be en Jan T af om nog een keer naar Valkenburg te gaan om de auto op te halen. Na de douche gaan we naar Slenaken om te eten bij Steakhouse ’t Stegelke. De spareribs en sate’s gaan er lekker in. ’s Avonds wordt er nog even overlegd wat we morgen willen gaan doen. Het wordt een rit richting Drielandenpunt. De wens is om de klim via de Belgische kant te doen omdat deze zo mooi is. Het is weer tijd om te slapen.
Zondag 13 September 2020
Om half 8 staat het ontbijt weer klaar. Het beloofd een warme dag te worden. We moeten eerst de kamers leeg maken. Alles in de auto dus. We kunnen bij terugkomst nog gebruik maken van een gemeenschappelijke douche. Om de geplande route te rijden pakken we een stuk van de Steven Rooks Challenge (150 km route). Om 9 uur gaan we op stap. Het gaat weer over de Loorberg. Vervolgens krijgen we Eperheide en de Camerig (max. 9.4% en 4.7 km lang). Via de Pas van Wolfhaag (max. 15.4 %) gaan we een stukje Belgie in om via de Route des trois Bornes de Vaalserberg te slechten die eindigt bij het drielandenpunt, het hoogste puntje van Nederland met 312m (max. 16.8% en 3.6 km lang). Nu hebben we wel weer trek in iets lekkers. In Vaals bij Bakkerij Vonken is het koffietijd met rijstevlaai. We gaan weer verder en na Wahlwiller begint het echte klimwerk weer. Eerst krijgen we de Kruisberg (max. 16.8%) en na de afdaling naar Eys doemt gelijk de Eyserbosweg op. Deze klim begint bij 2% en eindigt bij 17%. Daarna volgt de laatste echte klim van de dag, de Fromberg. We zijn rond 13:00 uur weer terug bij het B&B. Toch nog 60 km gereden in een kleine 3 uur. Er wordt gedouched, de fietsen op de auto gezet en we vertrekken om 14:00 uur. Tussen Arnhem en Apeldoorn stoppen we even weer bij wegrestaurant Mendel. Even een uitgestelde lunch pakken. Nog 2 uurtjes rijden en we zijn weer thuis tegen 19:00 uur.
Het was een weekend met prachtig weer, mooie omgeving, geen ongelukken en een goed gezelschap.
Mannen bedankt.
Recente reacties